Metody leczenia żylaków

Siedzący tryb życia, mała aktywność fizyczna lub praca stojąca sprawiają, że coraz więcej osób skarży się na problemy z żylakami. Z europejskich statystyk wynika, że żylaki nóg dotyczą już nawet co drugiej kobiety i od 10% do 28% mężczyzn zamieszkałych w Europie. W starzejącym się społeczeństwie problem ten będzie się nasilał. Jakie metody są aktualnie dostępne w leczeniu żylaków, czym się różnią i która metoda leczenia żylaków jest najbardziej skuteczna?

Operacyjne usuwanie żylaków

Operacyjne usunięcie żylaków to metoda najczęściej zalecana do likwidacji żylaków kończyn dolnych (żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej). Przed operacją wykonywane jest badanie USG, które pozwala ustalić zakres zabiegu. Celem operacji jest zlikwidowanie patologicznego cofania się krwi w żyłach powierzchownych. Wykonywane jest to przez usunięcie żyły odpiszczelowej, której niedrożność odpowiada w większości przypadków za powstawanie żylaków. Dzięki jej usunięciu usprawniony zostaje powrót krwi w kierunku jamy brzusznej, co zapobiega tworzeniu się żylaków. Operacyjne usuwanie żylaków może wymagać dłuższej rekonwalescencji. Należy podkreślić, że jest to jedyna metoda refundowana przez NFZ, a pacjent wymaga hospitalizacji. Po zabiegu chirurgicznym usuwania żylaków zalecana jest ograniczona aktywność fizyczna przez okres kilku tygodni oraz wskazane jest noszenie rajstop uciskowych przyspieszających wchłanianie się krwiaków oraz usprawniających krążenie w nogach.

Skleroterapia

Obecnie najlepszy, bezoperacyjny sposób usuwania żylaków o niewielkich rozmiarach. Skleroterapia polega na wstrzyknięciu do światła zmienionych chorobowo żył specjalnego środka – sklerozantu, w postaci płynu lub piany. Sklerozant powoduje stan zapalny śródbłonka wewnątrz leczonego odcinka żyły. Prowadzi to do stopniowego zarośnięcia i zwłóknienia naczynia. Pół godziny po zabiegu pacjent może wrócić do domu. Efekty nie są widoczne natychmiast, a zauważalne zmiany pojawiają się po około 2 tygodniach od iniekcji (w zależności od obszaru i wielkości żylaków czas ten może być dłuższy). Więcej o skleroterapii przeczytasz tutaj (link do podstrony dla pacjenta).

Laserowe usuwanie żylaków

Laserowe usuwanie żylaków to nowoczesna metoda leczenia, niewymagająca hospitalizacji. Polega ona na wprowadzeniu do niewydolnej żyły cewnika, przez który wsuwane jest włókno laserowe. Na jego końcówce generowana jest odpowiednia ilość energii cieplnej niezbędna do zamknięcia niewydolnej żyły. Stosowane jest znieczulenie miejscowe. Taki zabieg jest stosunkowo szybki, a jego skuteczność jest niezwykle wysoka. Niestety, do wykonania laserowego usuwania żylaków istnieją przeciwwskazania, wśród których są m.in. zaburzenia krzepliwości krwi, nadciśnienie tętnicze, uczulenie na środki znieczulające, zapalenie żył powierzchownych oraz zakrzepica żył głębokich. Po wykonaniu zabiegu podobnie, jak przy innych metodach usuwania żylaków, konieczne jest noszenie rajstop uciskowych. Dodatkowo najczęściej zaleca się przez kilka tygodni unikania wielogodzinnego pozostawania w pozycji siedzącej lub stojącej.

Usuwanie żylaków falami radiowymi EVRF

Kolejna nowoczesna metoda leczenia żylaków polega na wykorzystaniu prądu o częstotliwości fal radiowych. Jest to jedna z metod ablacji termicznej, podczas której, podobnie jak przy leczeniu laserowym, do zniszczenia/zamknięcia żyły wykorzystywana jest temperatura.
W trakcie zabiegu wykonywane jest niewielkie nacięcie w miejscu wprowadzenia do zmienionej chorobowo żyły cienkiego cewnika. Przez niego wkładane jest odpowiednie włókno podłączone do generatora prądu o częstotliwości radiowej, która prowadzi do podgrzania ściany naczynia. Na skutek działania temperatury naczynie kurczy się i trwale zamyka. Zastosowanie fal radiowych cechuje się bardzo wysokim współczynnikiem skuteczności. Po zabiegu na kończynę zakłada się pończochę uciskową, a samo miejsce zabezpiecza opatrunkiem. Pacjent po zabiegu może chodzić i wrócić do codziennych zajęć.

Leczenie parą wodną

Kolejna metoda, gdzie w celu zamknięcia niewydolnych odcinków żylnych używa się wysokich temperatur. Tym razem, poprzez wprowadzenie za pomocą cewnika do żylaka suchej pary wodnej. Ma przewagę nad pozostałymi metodami termicznymi w przypadku bardzo krętych, o dużej średnicy żylaków oraz tych leżących tuż pod skórą. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Zalecenia po zabiegu są podobne, jak te przy innych metodach. Czyli przede wszystkim noszenie pończochy uciskowej.

Klejenie żylaków

Zabiegi klejenia żylaków kończyn dolnych zaliczane są do grupy procedur nietermicznych. W związku z tym, podobnie jak przy skleroterapii, nie jest wymagane znieczulenie. W trakcie zabiegu, do zmienionej chorobowo żyły, przez specjalny cewnik podawany jest klej tkankowy, który zamyka światło naczynia. Zabieg jest małoinwazyjny, bezbolesny, wymaga jedynie znieczulenia w miejscu wkłucia do żyły. Po zabiegu pacjent od razu może wrócić do codziennych aktywności. Nie musi, jak przy innych metodach, zakładać pończochy uciskowej.