
Historia skleroterapii
Historia Skleroterapii Skleroterapia to dziś jedna z najpopularniejszych i najskuteczniejszych form walki z żylakami. Jej historia sięga początku XIX wieku, jednak największy rozkwit tej metody przypada na połowę lat 90. XX
Żylaki kończyn dolnych zalicza się do najczęściej występujących chorób cywilizacyjnych. Aktualnie ludzie spędzają coraz więcej czasu w pozycji siedzącej oraz stojącej, przemieszczają się samochodami, a w wolnych chwilach na siedząco oglądają telewizję. Wszystkie powyższe czynniki mogą prowadzić do powstania i nasilenia przewlekłej niewydolności żylnej, która sprzyja powstawaniu żylaków kończyn dolnych.
PNŻ to schorzenie społeczne — dotyczy dużego odsetka populacji europejskiej, w tym 40–60% kobiet i 15–30% mężczyzn. Jej występowanie zwiększa się znacząco wraz z wiekiem badanych osób.
Przewlekła choroba żylna swoją definicją obejmuje: chorobę żylakową, zespół pozakrzepowy, pierwotną niewydolność zastawek żylnych oraz zespoły uciskowe. Przyczyną PNŻ jest nadciśnienie żylne, definiowane jako stan zaburzonego odpływu i zastoju żylnego u pacjenta znajdującego się w pozycji stojącej, wskutek refleksu, zwężenia lub niedrożności żył.
Nadciśnienie żylne powstaje na skutek niewłaściwego napięcia ściany żylnej oraz upośledzenia funkcji zastawek w żyłach powierzchownych i głębokich. Zastawki żylne pełnią kluczową rolę w dynamice powrotu żylnego. Jeśli pracują nieprawidłowo, uniemożliwiają właściwy przepływ krwi do serca.
Krew cofa się (jest to tzw. refluks żylny) pod wpływem grawitacji i w konsekwencji zalega w żyłach kończyn dolnych.
– wiek
– predyspozycje genetyczne
– praca stojąca
– otyłość – brak regularnej aktywności fizycznej
– palenie tytoniu
– uczucia „ciężkich nóg”
– bólu, napięcia i nocnych kurczy mięśni w obrębie kończyny
– drętwienia i mrowienia nóg
– obrzęków i/lub zmian skórnych na nogach bądź w pobliżu kostek
Istnieje specjalnie przygotowana klasyfikacja C.E.A.P., pozwalająca na usystematyzowanie diagnostyki i ocenę zaawansowania przewlekłych zaburzeń żylnych. Klasyfikacja ta obejmuje sześć etapów (C0 – C6), które określają nasilenie postępującej choroby. Wczesne stadia (C0 – C3) nazywa się przewlekłą chorobą żylną (PCŻ), a bardziej zaawansowane i cięższe stany (C3 – C6) – przewlekłą niewydolnością żylną (PNŻ).
C0: brak widocznych lub wyczuwalnych objawów choroby żylnej
C1: teleangiektazje lub żyły siatkowate (poszerzenia małych naczyń krwionośnych, w tym pajączki)
C2: żylaki
C3: obrzęk bez zmian skórnych
C4a: zmiany pigmentacyjne lub egzema
C4b: lipodermatoskleroza (zgrubienie i przebarwienie skóry) lub zanik biały (niewielki czerwony wykwit, który następnie blednie i zanika)
C5: zagojone owrzodzenie żylne
C6: otwarte owrzodzenie żylne
Przewlekła choroba żylna ma charakter postępujący, dlatego jej objawy zmieniają się wraz z upływem czasu i są różne w zależności od stopnia zaawansowania. Są to: dyskomfort, uczucie ciężkości i napięcia mięśni kończyn dolnych, w szczególności po długim przebywaniu w pozycji stojącej lub siedzącej, ustępujące po spoczynku zwłaszcza w pozycji z uniesionymi nogami. Pojawianie się na skórze tzw. pajączków może wskazywać na nieprawidłowości w obrębie układu żylnego. Chorobie często towarzyszą dokuczliwe skurcze łydek, szczególnie w nocy. Kolejne objawy to świąd skóry, ból wzdłuż przebiegu poszerzonej żyły oraz zespół niespokojnych nóg. Przy dużych żylakach, na skórze podudzi tworzą się brązowe, swędzące plamy. Skóra staje się dostrzegalnie cieńsza i połyskująca. Nieleczona PNŻ prowadzi do pojawienia się owrzodzeń podudzi.
Niestety, część z nas prawdopodobnie nie uniknie tej choroby (genetyka, hormony, stojąca praca). Natomiast warto podjąć odpowiednie kroki, by opóźnić ich pojawienie się i zminimalizować ich skutki na nasze życie. Co możemy zrobić? Przede wszystkim unikać zbyt długotrwałego stania i siedzenia. Róbmy przerwy w pracy. Prostymi ćwiczeniami zmobilizujmy mięśnie łydek do pracy. Unikajmy obcasów, a także wysokich temperatur. Dbając o odpowiednią dietę możemy wzmacniać ściany żył, zapobiegać zaparciom oraz przeciwdziałać nadwadze i otyłości.
Historia Skleroterapii Skleroterapia to dziś jedna z najpopularniejszych i najskuteczniejszych form walki z żylakami. Jej historia sięga początku XIX wieku, jednak największy rozkwit tej metody przypada na połowę lat 90. XX
Czym różnią się żylaki od pajączków? Nie wszyscy wiemy, że występowanie żylaków i pajączków to objaw przewlekłej niewydolności żylnej (PNŻ). Skąd się biorą? Pod wpływem nadciśnienia żylnego ściany naczyń ulegają rozciągnięciu
Leki na żylaki – czy są skuteczne? Problem żylaków dotyka coraz większej liczby osób. W ślad za zwiększoną liczbą pacjentów podążają producenci leków i suplementów diety, którzy przygotowują bogatą paletę środków mających
Copyright © 2022 ScleroSafe. Wdrożenie strony internetowe Opole